من فیلم رو دیدم بدون اینکه در موردش چیزی بدونم و بیشتر بر اساس توضیحات یک کاربر در وبلاگش در ویرگول انیمه رو دانلود و تماشا کردم.
ندونستن چیزی در مورد این فیلم باعث شد که من از هر لحظه اون لذت ببرم. اول فیلم به نظر می رسه که این دو شخصیت اصلی هرگز فرصتی برای دیدن همه دیگه رو ندارند ، اما توسط یک شرایط خاص و عجیب باعث میشه برخی از ساعت های بیداری خودشون رو با باهم به اشتراک بزارند. در ابتدا ، این فیلم دیدگاه قانع کننده ، خنده دار و دلتنگی رو از زندگی دبیرستانی های ژاپنی مثل عشق ، دوستی ، بلوغ ، دلهره و برخی عناصر عرفان را به نمایش میگذاره. این یک کمدی عاشقانه بسیار تازه و جذاب از احساسات که با ذره ای از گرفتاری های نوجوانی همراه هست. و باعث شد برای چندین بار آرزو کنم که فیلم تموم نمیشد و ادامه داشت یا نسخه ادامه دارش ساخته شده باشه
با این وجود ، در اواسط راه ، فیلم به طور کامل به قلمرو دراماتیک و عرفانی تر سر می زنه ، در حالی که می تونست لحظاتی را که در نیمه اول به اوج رسیده بود فقط در لحظه های مناسب حفظ کنه.
نیمه دوم فیلم یک ماجراجویی کامل بود ، پر از تعلیق ، شوخ طبعی ، امید و حتی اشک. و در برخی از سکانس ها ، حتی به فاجعه نزدیکتر میشد(مثلا سکانس قطار که به دشت منو تحت تاثیر قرار داد).
بیشتر توضیح دادن در رابطه با فیلم اون رو خراب میکنه.بنابراین بیشتر از این ادامه نمیدم
نتیجه گیری
این فیلم باعث شد من بخندم ، گریه کنم ، و در بعضی از نقاط با تمام وجود آرزو کنم که فیلم تموم نشه. در واقع داستان سرایی، شخصیت ها و احساسات بسیار خوبی داشت. و من واقعا فیلم رو دوست داشتم
در صورت تمایل از ما حمایت مالی کنید تا ما مطالب به روزتر و کاربردی تر ارسال کنیم
سلام. نقدت رو خوندم. خیلی قشنگ نوشتی مخصوصا اینکه میگی دوست نداشتی که تموم بشه رو دقیقا میفهمم. اگر این اولین انیمه ای هست که دیدی و اگر پاش اشک هم ریختی پس پیشنهاد میکنم پنج ثانتی متر بر ثانیه رو هم ببینی.
فقط پای اون یه بسته دستمال کاغذی هم بزار کنارت :دی
عالی هستن این چند اثر
دختری که در زمان میپرید هم از همین جنسه