در بخش قبل به ساختار شرطی ها در پایتون پرداختیم.وقتش رسیده بریم به سراغ برش از رشته ها.دقت کنید که این بحث خیلی بحث مهمی هستش.تمامی پردازش ها روی فایل های متنی و باینری با استفاده از برش از رشته ها یا بایت ها انجام میشه.برای مثال یک برنامه ی آنالیز فایل های HTML یا XML.

به نحوه ی نوشته شدن برنامه کاملا دقت کنید.در فصل های قبل یاد گرفتیم که هر کاراکتر یا کاراکتر هایی رو بین دو " یا دو ' قرار دهیم پایتون اون داده رو به عنوان ساختار داده ای رشته یا string میشناسه.
برای مثال "love" و همچنین یاد گرفتیم که میشه رشته ها رو هم مثل اعداد در متغیر ها ذخیره کرد، برای مثال:

> > > varaible = "this is a string data type."

عملیات برش از رشته ها عملیاتی هست که کار رو برای رسیدن به یک قسمت مشخص از رشته برای ما آسون میکنه. کافیه دقیقا بعد از رشته یا متغیری که رشته درش ذخیره شده(یعنی بدون رعایت فاصله) بین دو براکت [] عدد مربوط به حرف مورد نظر رو وارد کنید و خروجی دستور رو ببینید.
برای مثال: ما یک متغیر داریم به نام test که رشته ی "python" رو داخلش ذخیره کردیم.
از اونجا که پایتون برای شمارش از عدد 0 شروع میکنه پس:
عدد مربوط به حرف اول از رشته "python" میشه 0 و خروجی ما میشه رشته ی "p" و به همین ترتیب تا حرف آخر و همچنین توجه داشته باشید که اگر عددی که در براکت قرار میدید بزرگتر از تعداد حروف اون رشته  باشه، خطای IndexError میگیرید.
گفتم بزرگتر از تعداد حروف اون رشته، چون شمارش از 0 شروع میشه. پس همیشه باید حواستون به این موضوع باشه.
به مثال زیر توجه کنید:

همچنین میتونیم قسمت برش داده شده از یک رشته رو در متغیر ها هم ذخیره کنیم، مثل عکس زیر:

ولی برش رشته ها به اینجا خلاصه نمیشه.
همچنین میتونین رشته ها رو از اخر به اول مورد بررسی قرار بدید، کافیه عدد بین براکت ها یک عدد منفی باشه. که بزرگترین عدد باید 1- باشه که عدد مربوط به حرف آخره.

حالا کمی بحث رو باز تر میکنم.
همچنین میتونیم برای دسترسی به یک بخش خاص از یک رشته (مثلا حرف چهارم تا دهم) از دو عدد در بین براکت ها استفاده کنیم که بین دو عدد باید : بذاریم.

توجه کنید که عدد دوم که انتهای برش از رشتست، حرف متناظرش در خروجی ما قرار نمیگیره ولی حرف متناظر عدد اول در براکت در خروجی ما قرار میگیره.

همچنین اگر قصد داشتید از ابتدای رشته عملیات برش رو انجام بدین میتونید عدد 0 رو که عدد حرف اول رشته هست رو نذارید و جای اون رو خالی بذارید
برای مثال:

test[:4]

و همچنین اگر برش شما تا انتهای رشته ادامه داشت میتونید از  عدد حرف آخر استفاده نکنید و جای اون رو خالی بذارید، برای مثال:

t e s t [ 4 : ]

که در مثال بالا از حرف چهارم تا حرف آخر از رشته جدا میشه.
بنابر این t e s t [ : ] مساویه با خود test  چون از اول تا آخر جدا شده. بین حروف بالا فاصله گذاشتم چون به شکل شکلک در میومد 😐😐😐

اما قدرت و نفوذ پایتون اینجا خلاصه نمیشه.شما میتونید از اعداد مثبت و منفی هم در برش های چند کاراکتری استفاده کنید.

حالا میخوام بحث رو تخصصی تر کنم.شاید از اینجا به بعد رو کمتر کسی دیده باشه.همچنین میتونین از عدد سومی هم در بین براکت ها استفاده کنید.عدد سوم میتونه به عنوان یه پله استفاده بشه. چطوری؟

در اکثر زبان های برنامه نویسی، اگر به برنامه نویس بگید که یک برنامه بنویس که حروف یک رشته رو از آخر به اول نشون بده. مثلا رشته ی "abc" رو بکنه "cba" ، یعنی برعکسش کنه.معمولا با استفاده از یک حلقه و چندین خط کد برنامه نویسی این کار رو انجام میدن. اما شما فقط کافیه عدد سوم بین براکت رو 1- بذارید. پایتون میفهمه که باید رشته ی برش خورده رو از اخر به اول نشون بده 😏

مباحثی که امشب گفته شد، خصوصا این قسمت آخرش. نیاز به تمرین زیادی داره.از تمرین غافل نشید. من تضمین میکنم با تمرین بتونید همه ی مباحث این جلسه رو به راحتی هضم کنید.

یا روی لینک زیر کلیک کنید تا کل قسمتهای پایتون برای شما نمایش داده شود

http://ilovefreesoftware.ir/tag/python
منبع:

کانال ما در نرم افزار ایرانی سروش

هرگونه کپی برداری بدون اجازه غیر مجاز و خلاف شرع است

اگر مطلب فوق برای شما مفید بوده است لطفا چنانچه برای شما مقدور است از طریق اینجا از "ما" حمایت کنید.